Υπάρχουν μικρά προβλήματα της καθημερινότητας που κάνουν τη ζωή μας δύσκολη και προκαλούν εκνευρισμό. Όπως το αν και πότε επιτρέπεται να τινάζουμε χαλιά, μοκέτες, πατάκια στα μπαλκόνια μας. Και μπορεί το ζήτημα να ρυθμίζεται -θεωρητικά- από τον εκάστοτε κανονισμό της κάθε πολυκατοικίας, ωστόσο κατά γενική ομολογία στις περισσότερες πολυκατοικίες της Τρίπολης κανείς δεν συμβουλεύεται αυτό το ρημαδόχαρτο, με αποτέλεσμα για απλά, καθημερινά ζητήματα οι γείτονες να γίνονται μαλλιά-κουβάρια.
Ο υπογράφων την αγορά ή τη μίσθωση ενός διαμερίσματος, αυτόματα υπογράφει και τον κανονισμό της πολυκατοικίας. Πέρα, όμως, από τον κανονισμό, ο οποίος σε πολλές περιπτώσεις έχει συναποφασιστεί από τους πρώτους ιδιοκτήτες των διαμερισμάτων οι οποίοι, σε μια πολυκατοικία 40 χρόνων, ενδεχομένως να έχουν φύγει από τη ζωή, υπάρχει ένας παλιός, καλός κανονισμός που ρυθμίζει το τίναγμα των χαλιών, βασιμένος στην κοινή λογική και στις ανάγκες που προτάσσει η ομαλή συμβίωση. Και τούτο, διότι τη δεκαετία του ’50 οι διαπληκτισμοί ως προς το πότε μπορούσαν οι νοικοκυρές να τινάξουν ήταν ακόμα πιο έντονοι, καθώς οι άνθρωποι που είχαν συνηθίσει να ζουν στις αυλές θεωρούσαν αυτονόητο ότι μπορούσαν να κινούνται με την ίδια ευκολία και μέσα σε μια πολυκατοικία.
Έτσι, λοιπόν, μπορούμε να τινάζουμε τα χαλιά μας -και με τον νόμο- από το ξημέρωμα και έως τις 08:00 το πρωί. Όταν οι γείτονές μας δεν έχουν ανοίξει τα παράθυρά τους και επειδή εκείνη την ώρα απαγορεύεται να έχει ο οποιοσδήποτε ρούχα απλωμένα στο μπαλκόνι του. Ναι, απαγορεύεται. Κι άλλος ένας κανόνας κοινής λογικής, υπό την έννοια ότι δεν είναι υγιεινό να μένουν όλη νύχτα τα ρούχα στο μπαλκόνι. Τα οποία ρούχα, απαγορεύεται να είναι απλωμένα έξω από τα κάγκελα του μπαλκονιού(!) σε κάθε περίπτωση, και αυτό για λόγους αισθητικής της πολυκατοικίας.
Πόσο πιο εύκολο θα ήταν αν ακολουθούσαμε μικρούς κανόνες -και την κοινή λογική- για να διευκολύνουμε τη ζωή μας, αλήθεια, δίχως να σπαταλάμε την ενέργειά μας άσκοπα σε ανόητους τσακωμούς που χαλάνε τις καρδιές μας.
Το διαβάσαμε στο arcadiaportal.gr